بی حرف٬بی صدا...

ساز که صدایش بی صدایی ست٬دل که نوایش بی نوایی ست٬ حرف هم که همه خوانده و نا خوانده سهم باد شد و رفت....
خطی دگر بخوان ٬این بار نانوشته٬خطی دگر بخوان...
نظرات 2 + ارسال نظر
مریم 1 اردیبهشت 1386 ساعت 02:21 ب.ظ http://marmary.blogsky.com

خوش آمدی امیدوارم هرگز پشیمونیت رو نبینم...

اکبر 3 اردیبهشت 1386 ساعت 07:01 ب.ظ

مبارک است...
اگرچه خانه قبلی به تاراج رفت اما به گمانم آنچه مهم است از تب و تاب و تکاپو باز نایستادن است و شروع آغازی دیگر برای پیدایی‌ای ژرف‌تر و نغزتر. امید که کاشانه جدید چنین باشد.
کامکار و بخت‌‌یار باشید
:)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد